«Η ζωή δεν τελειώνει με τη διάγνωση μιας καταληκτικής νόσου. Ουσιαστικά τότε μόλις αρχίζει. Και ξεκινά τότε, γιατί εφόσον αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα του θανάτου μας, πρέπει να αναγνωρίσουμε και την πραγματικότητα της ζωής μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ακόμη ζωντανοί, ότι πρέπει τώρα να ζήσουμε τη ζωή μας και ότι τώρα έχουμε μόνο αυτή τη ζωή που ζούμε» (Elisabeth Kubler-Ross).
Ενότητα
Ανεξαρτήτως της πορείας της ασθένειας, συνειδητοποιήσεων και συνδέσεων, ανεξαρτήτως της συνέχειας της ζωής, αυτό που συμβαίνει κάθε φορά είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί στην εξέλιξη του εκάστοτε ψυχισμού, είναι ένα δώρο στην ενότητα και το μόνο που χρειάζεται είναι να το αγκαλιάσουμε με πολλή αγάπη.
Ο ρόλος μας
«Έχουμε βρεθεί πάνω σ’ αυτή τη γη για να μάθει ο καθένας μας τα δικά του μαθήματα. Δεν μπορεί κανείς άλλος να πει ποια είναι τα δικά μας μαθήματα. Η πορεία της ανακάλυψής τους είναι κομμάτι του προσωπικού μας ταξιδιού. Στα ταξίδια αυτά άλλοτε μας δίνονται πολλά και άλλοτε λίγα από τα πράγματα με τα οποία πρέπει να καταπιαστούμε, ποτέ όμως περισσότερα απ’ όσα μπορούμε να διαχειριστούμε» (Elisabeth Kubler-Ross).
Δημιουργία εικόνων
Η κλινική παρέμβαση βασίζεται στην πίστη ότι η δημιουργική διαδικασία που συνδέει την περιγραφή ή και τη δημιουργία μιας εικόνας είναι από μόνη της θεραπευτική και ενισχυτική της ζωής. Αυξάνει την αυτοσυνειδησία, τη δυνατότητα να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, την προσαρμογή στις στρεσογόνες και τραυματικές εμπειρίες της ασθένειας και οδηγεί τον πάσχοντα σε μεγαλύτερη επαφή με το βαθύτερο συναίσθημά του. Αυτό το βαθύ συναίσθημα μπορεί να έχει ως αντικείμενο την ασθένεια, τις νοσηλείες, τις διαπροσωπικές σχέσεις και άλλα θέματα. Είναι η ίδια η τέχνη που προσφέρει ένα μέσο για την έκφραση όλων των παραπάνω θεμάτων και είναι προτιμώμενη μέθοδος από πολλούς που αισθάνονται άβολα να συζητούν λεκτικά για αυτά τα θέματα.
Η θεραπεία
Ένας θεραπευτής στην Ανακουφιστική Φροντίδα χρησιμοποιεί διάφορες μορφές τέχνης για να βοηθά τους ανθρώπους να ανοίγονται και να μιλούν για συναισθήματα ή εμπειρίες που διαφορετικά μπορεί να μη μοιράζονταν με άλλους. Στα αποτελέσματα για τον θεραπευόμενο, έπειτα από θεραπεία μέσω τέχνης, συγκαταλέγονται, εκτός των άλλων, και η βελτίωση στην επικοινωνία του με το περιβάλλον του, αυξημένη αίσθηση ελέγχου, αυξημένη ικανότητα αντιμετώπισης υπαρξιακών ερωτημάτων, πνευματική ανακούφιση και ανάπτυξη στρατηγικών θετικής αντιμετώπισης. «Μονάχα όσοι τολμούν να αντιμετωπίσουν το άγνωστο που ορθώνεται μπροστά τους ανακαλύπτουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν» (Τ.S. Elliot).
